Frenkie de Jong en de kunst van het risico nemen: ‘Fouten maken mag’

• Jesse Wieten

  redacteur Nederlands elftal

Welke speler vraagt nou in eigen strafschopgebied om de bal in het begin van een belangrijke EK-kwalificatiewedstrijd? Frenkie de Jong deed het zondagavond tegen Ierland (1-2). Volgens bondscoach Ronald Koeman had Mark Flekken de bal “never, nooit” moeten geven, maar de doelman deed het wel.

Dit keer liep dat niet goed af. De Ier Alan Browne hijgde De Jong in de nek, veroverde de bal, waarna het thuisland via Chiedozie Ogbene de kans kreeg om de score te openen. Mats Wieffer maakte er met een sliding nog een hoekschop van, maar hands van Virgil van Dijk leverde de Ieren daarna een strafschop en een doelpunt op.

“We wilden een driehoek spelen, maar dat kan niet als ze op één centimeter zitten”, zei De Jong na afloop. “Dan sta je 1-0 achter. Een slecht begin, maar in het voetbal kan je fouten maken. We moeten verder, gelukkig hebben we gewonnen.”

Natuurlijk gaf Flekken die bal. Als Frenkie de bal vraagt, geef je die. Flekken vertrouwde op de kunde van De Jong. Al zijn hele voetballeven draait en pingelt De Jong zich uit benarde situaties en spot hij met aloude voetbalwetten. Het maakt hem de bijzondere voetballer die hij is. Het bracht hem bij Ajax, Oranje en FC Barcelona.

Dat het ook weleens mis gaat, neemt De Jong op de koop toe. In Dublin ging het voor rust nog een keer mis. Weer vroeg De Jong de bal bij het eigen strafschopgebied en dit keer vertrouwde Nathan Aké hem de bal toe. Opnieuw leed De Jong balverlies, dit keer zonder noodlottige afloop.

Het zijn van die momenten waarop Koeman verlangt dat de ene speler de ander eens goed de waarheid zegt, want dat was een thema deze interlandperiode. Als voorbeeld noemde Koeman de Nations League-troostfinale tegen Italië, waarin Denzel Dumfries de niet meeverdedigende Donyell Malen volgens de bondscoach had moeten corrigeren.

“Het is heel gezellig in de groep, dat zie je als je ze weer binnen ziet komen”, zei Koeman maandag. “Maar je moet ook hard naar elkaar zijn. Ik vind dat de spelers elkaar te weinig corrigeren. Als de buitenspeler zijn back meermaals laat lopen, moet je er wat van zeggen. Het is ook een stuk communicatie en daarin is Denzel te lief geweest.”

Het was juist De Jong die woensdag, zittend naast de bondscoach op een persconferentie, zijn (verstandige) zienswijze op dit thema gaf. “Ik denk dat ik dat (corrigeren) vaker kan doen”, zei hij. “Maar dit verhaal is ook een beetje een eigen leven gaan leiden hier in Nederland. Dat wij elkaar zogenaamd nooit zouden corrigeren. Ik denk dat dat niet waar is.”

“Dat het meer zou kunnen, is zeker zo, maar het is niet zo dat we dat nooit deden”, ging De Jong verder. “Als iemand zijn taken niet uitvoert, dan moet je iemand een draai om de oren geven. Als iemand niet geconcentreerd is, zeg je daar wat van. Maar als iemand een keer een slechte pass geeft, is dat niet erg. Je hoeft niet bij elke slechte bal commentaar te gaan geven.”

Zou De Jong in de rust een draai om de oren hebben gekregen? Zo’n fout maakte hij in de tweede helft niet meer en cijfermatig speelde hij ook zeker geen slechte wedstrijd.

Hij was de Oranjespeler met de meeste balheroveringen (10), de meeste gewonnen duels (9), de meest geslaagde tackles (3) en bovendien gaf hij minimaal 16 geslaagde passes meer dan iedere andere Nederlander (58). Een van die geslaagde passes leidde de winnende goal van Wout Weghorst in.